၁.၁၁.၁၉၉၆ ရက်နေ့နေ့ ၂နာရီ အင်းတော်မြို့အနီး
လယ်ပြင်ရွာ မူလတန်းကျောင်းဝင်းအတွင်း ပြုလုပ်တဲ့
ကြံ့ဖွံ့အသင်းဝင်လွှာပေးအပ်ပွဲမှာ ကြံ့ဖွံ့အသင်းအတွင်းရေးမှုး ရထားဝန်ကြီး ဦးဝင်းစိန်က အခန်းအနားမှာ စကားပြောတော့..
" ဒေါ်စုကြည်ကို သုတ်သင်ရှင်းလင်းပစ်ရမယ်။
သုတ်သင်တယ်ဆိုတာ သတ်...ပစ်ရမယ်လို့ ပြောတာ။
အောင်ဆန်းစုကြည်ကို သတ်ရဲသလား"
(သုံးကြိမ်တိုင်မေး) ..
-----------------------------
တကယ်လည်းပဲ အောက်ပါအတိုင်း
အကောင်အထည်ဖော်ခဲ့ကြပါတယ်။
(၁)
၉.၁၁.၁၉၉၆ နေ့မှာ ပါတီကိစ္စနဲ့လာတဲ့ အမေစု ဦးတင်ဦး ဦးကြည်မောင်တို့ပါတဲ့ ကားတန်းကို ဦးချစ်မောင်လမ်းထိပ်ရှိ
ဗဟန်းအထက၂ (နံရံကျောင်း)ရှေ့မှနေ၍ လက်ရွေးစဉ် ကြံ့ဖွတ်တွေ လေ့ကျင့်ပေးထာတဲ့ စွမ်းအားရှင်တွေက တုတ်များ လောက်လေးခွများနဲ့ ဝိုင်းဝန်းတိုက်ခိုက်ပါတယ်။
ကားများမှန်ကွဲပြီး ဦးတင်ဦး ဦးကြည်မောင်တို့ ဦးခေါင်းမှာ
မှန်ကွဲစ ဒဏ်ရာရ။
ဦးကြည်မောင်ဆိုလျှင် ကားထဲလှံနဲ့ အထိုးခံရတာ တိမ်းရှောင်နိုင်လို့ပါ။
ကားမောင်းသူ ကိုမော်ကြီးရဲ့ ပါးနပ်ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့်သာ
မေစု အသက်ဘေးက သီသီလေး လွတ်ခဲ့ရတာပါ။
(၂)
၂၅.၆.၁၉၉၈ နေ့မှာ အမေစုအိမ်မှာပြုလုပ်မယ့် ..
လူငယ်များနဲ့ စာဖတ်ဆွေးနွေးဝိုင်းကို လာရောက်ကြတဲ့ လူငယ်များကို
..ဦးတင်ဦးနဲ့ မေစုတို့က ခြံပြင်ထွက်၍ ကြိုဆိုပေးပါတယ်။
မေစု အိမ်ခေါင်းရင်းမှာရှိသော မူလတန်းကျောင်းရှေ့ကနေ
လုံထိန်းများ စစ်သားများ ထောက်လှမ်းရေးများ အင်အား ၇၀ ခန့်က.
နံပါတ်တုတ်များ သစ်သားတုတ်များနဲ့ ရက်ရက်စက်စက် ဝိုင်းဝန်းရိုက်နှက်ပါတယ်။
မေစုက ကလေးတွေကို မရိုက်နဲ့။
ကျွန်မကိုရိုက်ဆိုပြီး ဝင်ရောက်ကာကွယ်ရာ
ထောက်လှမ်းရေးမှ ဗိုလ်မှုးသူရ(ခ) နေစိုး က
သူ့ပါရိုက် ရိုက်အမိန့်ပေးလို့ ဝိုင်းရိုက်ကြရာ
ဘဘဦးတင်ဦးက တပ်မတော် အရာရှိဟောင်းကြီးပီပီ
လျှင်မြန်ဖြတ်လတ် ကျွမ်းကျင်စွာနဲ့ ထီးအကြီးကြီးဖွင့် အကာအကွယ်ပေးခဲ့လို့ မေစု ဘယ်ဘက်ပုခုံးပေါက်
ဒဏ်ရာတစ်ခုပဲ ရခဲ့တာပါ။
ထီးကြီးလည်း စုတ်ပြတ်ပြီး ဘဘလည်း တစ်ကိုယ်လုံး
အရိုက်ခံခဲ့ရပါတယ်။
ခြံထဲဝင်ခွင့် မပေးပဲ ညနေ ၂ နာရီကနေ စပိတ်ထားတာ
မိုးရေတွေထဲ ဒဏ်ရာရသူတွေနဲ့ တညလုံး ကတ္တရာလမ်းပေါ် ငုတ်တုတ်ထိုင်ခဲ့ရတာပါ။
နောက်နေ့မနက် ၁၁ နာရီ နီးပါးမှ ဝင်ခွင့်ရလို့
ဆေးကု အစာစားရတာပါ။
(၃)
၂၉.၇.၁၉၉၈ နေ့မှာ မေစုတို့ ပုသိမ်သွားတာကို
ထန်းတပင်မြို့နယ် အညာစု တံတားထိပ်က ပိတ်ဆို့ပြီး
အစာမကျွေး ရေမတိုက်ပဲ ၈ ရက် တိတိ ပိတ်ဆို့ခဲ့ကြပါတယ်။
သူတို့သတ်လို့ မဟုတ်ပဲ သူဟာသူ သေတာဆိုတဲ့ သဘောပါ။
မိုးရွာလို့ ပါလာတဲ့ထီးနဲ့ မိုးရေခံပြီး ကြံ့ကြံ့ခံနေရာက နိုင်ငံတကာ
ဝိုင်းအော်လို့ ပြန်လွှတ်ပေးတာပါ။
လွှတ်တော့လည်း အားပြတ်မျော့နေတဲ့ မေစုကို ကြမ်းတမ်းရိုင်းစိုင်းစွာ အတင်းအဓမ္မ ချုပ်နောင်ခေါ်ဆောင်လို့
လက်မှာ ပွန်းပဲ့ဒဏ်ရာ ရကာ မသေရုံတမယ် ခံလိုက်ရတာပါ။
(၄)
၁၂.၈.၁၉၉၈ ဒုတိယအကြိမ် ပုသိမ်အသွားမှာတော့
ယခင်နေရာမှာပဲ ၁၃ ရက်ကြာ ထပ်မံပိတ်ဆို့ခဲ့ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ရေသန့်ဘူးတွေ မြေပဲယိုတွေ
ယူသွားတော့ဒါလေးတွေနဲ့ အသက်ဆက်ခဲ့ရတာပါ။
(၅)
၃၀.၅.၂၀၀၃ ဒီပဲယင်း ကြည်ရွာ..
ဒါတော့အားလုံးသိကြတဲ့အတိုင်း သမိုင်းမှာ အရက်စက်ဆုံး
အယုတ်မာဆုံး နိုင်ငံတော်အဆင့် လုပ်ကြံမှုကြီးကို ပြုလုပ်ခဲ့ကြပါတယ်။
တုတ် ဓါး ဝါးချွန် လေးခွတို့ကို အသုံးပြုပြီး
အဖွဲ့ပေါင်းစုံခေါ်ယူပြီး ပက်စက်ခဲ့ကြတာပါ။
ဒီမိုအာဇာနည်ပေါင်းများစွာ ကျဆုံးခဲ့ကြတာပါ။
မေစုကတော့ ကံတရားရဲ့ ဖေးမမှုရော ကားမောင်းသူ
ကိုကျော်စိုးဝင်းရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုကြောင့်ပါလွတ်ခဲ့ရတာပါ။
အသတ်ခံ အရိုက်ခံတဲ့ ဘက်ကလူတွေထောင်သွင်း
အကျဉ်းချခံရတဲ့ ကမ္ဘာကျော် သမိုင်းရိုင်း အမှုကြီးပါ။
----------------------------------
ကဲ အခုခါမှာ တောင်ပြောမြောက်ပြော..
လျှောက်ပြောနေကြတဲ့သူတို့ရေ ..
လွယ်လွယ်နဲ့တော့ အောင်ဆန်းစုကြည် ဖြစ်မလာပါဘူးနော်။
သိန်းစွန်ငှက်တွေဟာ မြင့်ပျံပျံ နိမ့်ပျံပျံ ဘယ်တော့မှ
ကျီးကန်းဖြစ်မသွားပါ။
.
Credit : U Tun Tun Oo
.
ပြန်လည်မျှဝေပေးပါတယ်
လေးစားလျှက်
#davidtun88
No comments:
Post a Comment