June 27, 2020

via https://youtu.be/O-oV3vbdrgk

Le Man's Challenge.

via https://youtu.be/qh-wFuTKUIU

MOTORSPORTS GT3 2020 SEASON

via https://youtu.be/fY5KHM8nvws

Real Racing 3

via https://youtu.be/zAmgThvfBWQ

Real Racing 3

DATONA INTERNATIONAL SPEEDWAY.

via https://youtu.be/RoU3WIob7xI

#Real Racing 3

via https://youtu.be/rZQATFT1w7Q

ယုပ်မာ မိုက်ရိုင်းသော မြန်မာစစ်တပ်(Burma's military is one of the most burtal in the world)

Burma's military are one of the most burtal in the world.

20200424_132637.mp4

via https://youtu.be/Ri8xBY-b-xQ

ဗစ်တိုးရီးယားအမူအား တာဝန်ပျက်ကွက်သူများကိုသက်ဆိုင်ကာအဖွဲ့စည်းမှ့ အရေးယူရန် နိင်ငံတော်သမ္မတညွှန်ကြားထားကြောင်း သမ္မရုံးသတင်းထုပ်ပြန်

ဘယ်လိုတွေတောက်ဖြစ်ကုန်ပြီလဲ တရုပ်တွေ

အမေရိကန်သမ္မတပြောတဲ့စကား

မြန်မာ့သမိုင်းမှာရုပ်ဆိုးအကျဉ်းတန်ခဲ့သော စစ်အာဏာရှင်တို့၏လုပ်ကျန်မူ ဒီပဲယင်း။

မမေ့အပ်သောနေ့တနေ့
အမှတ်တယရှိစေဖို့
ပြန်လည်ဝေမျှပါသည်...

*******
"ကောင်မ'တွေ ပင်နီအကျီင်္ချွတ်"
"ထဘီရင်လျား"
"ဟိုကောင် ! ဝမ်းလျားမှောက်"
"ကောင်မ'တွေ မရှက်ဘူးလား ?
ပြည်ပအားကို ပုဆိန်ရိုးမ'တွေ!!

"အိမ်ရှင်တို့!! အိမ်ရှင်တို့ !!
ပေါက်ပြားခဏလောက်!!
ပေါက်ပြားခဏလောက် "

"နက်နက်တူး!! နက်နက်တူး"

ဒါကတော့ 'ဒီပဲယင်းရောက်ခါနီး ကျည်ရွာ(ကျီစုရွာ)အလွန်
ညအမှောင်ထဲက
ညည်းသံတွေကြားထဲမှာ
ဆက်တိုက်ကြားနေရတဲ့
စကားသံတွေပါပဲ။

၂၀၀၃ ခုနှစ် မေလ ၃၀ရက်။
ည ၈ နာရီခန့်အချိန်။
ပတ်ဝန်းကျင်က မှောင်နဲ့မည်းမည်း။

ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ရဲ့ ယာဉ်တန်းနဲ့ပါလာသူတွေကို
ဒီပဲယင်းအနီး
ကျည်ရွာ(ကျည်စုရွာ)အလွန် ကားလမ်းမတစ်နေရာမှာ
အမည်မသိ လူရမ်းကားအုပ်စုကြီးက
ဝိုင်းဝန်းတိုက်ခိုက်ရိုက်နှက်ကြရင်း
အခုလို ပြောဆိုနေကြတာ
ဖြစ်ပါတယ်။

"ဓာတ်ပုံလာရိုက်ကြတာကို
တဖျတ်ဖျတ် မီးလင်းတော့သိရတယ်။
ကျွန်မကားရဲ့ဘေးမှာကို
အလောင်း ၃၀ လောက်ရှိနေတယ်"လို့
ဒေါ်ဝင်းမြမြ(အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ်၊မန္တလေးတိုင်းရဲ့ ဒုဥက္ကဌ)က
ဒီပဲယင်းည
ကိုယ်တွေ့အဖြစ်အပျက်အကြောင်း
သူ့ဆောင်းပါး(စာ -၂၁၉)မှာ ရေးထားပါတယ်။

နောက်တော့
"တပ်ဖွဲ့ -၁၊တပ်ဖွဲ့ -၂၊
တပ်ဖွဲ့ -၃"ဆိုပြီး
အချက်ပေးခေါ်သံ။
ကားတွေပေါ်ကို
အဖွဲ့လိုက် "တဝုန်း....ဝုန်း"နဲ့ ပြေးတက်သွားကြတဲ့အသံ။
ကားထဲကနေ
"မီးတွေငြိမ်း၊မီးတွေငြိမ်း"ဆိုတဲ့အသံ။

ဒီအသံတွေအရ
အကြမ်းဖက်လူအုပ်စုကြီး
ပြန်ရုတ်သိမ်းသွားကြပုံပါပဲလို့
ဒေါ်ဝင်းမြမြက သူ့ကိုယ်တွေ့ဆောင်းပါး(စာ -၂၂၀)မှာ ပြန်ပြောင်းပြောပြထားပါတယ်။

ခရီးစဉ်လမ်းကြောင်းကို ပြန်ကြည့်ရင်
မေ ၃၀ ရက်မနက် ၁၀ နာရီမှာ
မုံရွာကစထွက်။
၁၁ နာရီနဲ့ ၁၂ နာရီကြား ဘုတလင်ဝင်။
ဘုတလင်ကနေ ၅ နာရီပြန်ထွက်ပြီး
စိုင်ပြင်ကြီးကို
ညနေ ၆ နာရီရောက်တယ်။

စိုင်ပြင်ကြီးကနေ စထွက်ရော
ထောက်လှမ်းရေးကား
ပါမလာတော့ဘူး။
လူအုပ်ခံသွားလို့ကျန်နေရစ်တာဆိုပြီး
ထောက်လှမ်းရေးက အကြောင်းပြပါတယ်။

ဖုန်းလိုင်းအဆက်အသွယ်
ပြတ်တောက်သွားခဲ့တာလည်း
ဘုတလင်မှာ ကတည်းကပါပဲ။

ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ယာဉ်တန်းရဲ့
အနောက်ဖက်၂ ဖာလုံလောက်
အကွာအဝေးကနေ
ကား ၁၀ စီးပါ ကားတန်းရှည်ကြီးက
မီးဖွင့်မောင်းပြီးလိုက်လာတာ
သတိထားမိတယ်။

ပြောရရင်
အခု ခရီးစဉ်မတိုင်မီကတည်းက
စဉ့်ကူးမြို့နယ် လက်ပံလှကျေးရွာနဲ့
စဉ့်ကူးမြို့မှာရှိတဲ့ အထကကျောင်းတွေထဲ
"ပျူစောထီးတပ်"လို့အမည်တပ်ပြီး
ဝါရင်းတုတ် သင်တန်းတွေပေးနေကြောင်း၊
ရွှေလုပ်ငန်းလုပ်တဲ့ကုမ္ပဏီက
လက်လုပ်လက်စား အလုပ်သမားတွေကို
အရက်တိုက် ပိုက်ဆံပေးပြီး
ခေါ်ယူထားကြောင်း
စဉ့်ကူးမြို့နယ်
အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ်
တာဝန်ရှိသူတွေ ဖြစ်တဲ့
ဦးစိန်ထွန်း၊ဦးမာဃ၊ဦးစန်းဦးမောင်၊
ဦးစန်းဝင်းဦး၊ဦးမောင်မောင်ဝင်းတို့က
ကြိုတင် သတင်းပို့ထားတာလည်းရှိပါတယ်။

"၂၀၀၃ မေလ ၂၉ ရက်
မြင်းမူမှာကတည်းက
ရိမ်းဂျားမှန်လုံ၊ဒိုင်နာ
၄- ၅ စီးနဲ့အတူ
သန်သန်မာမာ
လူငယ်လူလတ်ပိုင်းချည်းပါတဲ့
အင်အား ၃၀၀ ခန့်ပါ
လူအုပ်ကို သတိထားမိတယ်။
သူတို့ထဲ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်မှ မပါဘဲ
အားလုံးရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်မှာ
တစ်လက်မပြားအရွယ်
ပိတ်ဖြူစတွေ ချည်ထားကြတယ်"လို့
ဒေါ်ဝင်းမြမြက(စာ -၂၁၄)မှာ ရေးထားပါတယ်။

ကျည်ရွာ(ကျီစုရွာ)ကနေ
လွန်လာတော့
ညနေ ၆ နာရီခွဲ ၇ နာရီလောက်ရှိနေပြီ။

လမ်းတစ်နေရာရောက်တော့
လက်ကောက်ဝတ်တွေမှာ
ပိတ်ဖြူစ ကြိုးချည်ပြီး
အမှတ်အသား လုပ်ထားတဲ့
ဘုန်းကြီး၂ ပါးက
ဒေါ်အောင်ဆန်းကြည်ကားကို
ရပ်ခိုင်းပြီးမိန့်ခွန်းပြောဖို့
တောင်းဆိုတဲ့အခါလိုက်လျောမပေးဘဲ
ဆက်သွားခဲ့တယ်။

ယာဉ်တန်းနောက်ဖက်
ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ
ချက်ချင်းပြန်မသွားကြသေးဘဲ
"ဒေါ်အောင်ဆန်းကြည်ကျန်းမာပါစေ"လို့ထောက်ခံကြွေးကြော်ရင်းနဲ့
ကျည်ရွာသားတွေ
ကျန်နေရစ်ခဲ့ကြတာ။

အဲဒီကျည်ရွာသားတွေကို
နောက်က လိုက်လာတဲ့
ကားတန်းနဲ့လူမိုက်တွေက
စတင်ရိုက်နှက်ကြတာပါ။

ယာဉ်တန်းနောက်ဆုံးကနေ
ရုတ်ရုတ်သဲသဲအော်ဟစ်သံတွေ၊ရိုက်သံနှက်သံတွေကြားရတာမို့
ယာဉ်တန်းကိုရပ်တန့်ပြီး
အခြေအနေစုံစမ်းစေပါတယ်။
အမျိုးသားဒီမိုကရေစီချုပ်
လူငယ်ခေါင်းဆောင်
ဦးတင်ထွဋ်ဦး(ယခုမန္တလေးတိုင်း
NLD ဥက္ကဌ)က
သွားရောက်စစ်ဆေးရတယ်။

ကားမီးရောင်တွေအောက်မှာ
လူအုပ်ကြီးက
နှစ်တစ်လက္မ သစ်သားချောင်းတွေ၊
ဝါးဆစ်ပိတ် တုတ်တွေနဲ့
အော်ဟစ်ရိုက်နှက်ရင်းတက်လာတာ
တွေ့ရတယ်။

အန္တရာယ်များတဲ့အခြေအနေမို့
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ရဲ့ကား
ဖောက်ထွက်မှ ဖြစ်မယ်လို့
အမြန်ဆုံးဖြတ်ကြပြီး
ယာဉ်မောင်း ကိုကျော်စိုးလင်းက
ကားလမ်းဘေးဖဲ့ဆင်းလို့
လှည်းလမ်းကြောင်းအတိုင်း
လူအုပ်ကိုရှောင်တိမ်းပြီး
ဖြတ်မောင်းထွက်နိုင်ခဲ့တယ်။

ရေဦးဂိတ်ရောက်တော့မှသာ
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်
အဖမ်းခံရတာပါ။

"အော်ရင်း၊ရိုက်ရင်းတက်လာတဲ့
လူအုပ်ကြီးရဲ့ရှေ့ဆုံးမှာက လက်ပတ်ပတ်ပြီး၊တုတ်တွေကိုင်ထားတဲ့ဘုန်းကြီးတွေ
အယောက် ၃၀၊၄၀ လောက်ရှိမယ်"လို့
ဦးမျိုးနိုင် - မန္တလေး(ယခု NLD လွှတ်တော်အမတ်)က ပြောပါတယ်။

မောင်းထွက်လာတဲ့
အန်ကယ်ဦးတင်ဦးတို့ကားနဲ့
ဦးတင်ထွဋ်ဦးတို့
လူငယ်အဖွဲ့ကားကတော့
ဒီပဲယင်းအဝင်၊တံတားအလွန်လမ်းပေါ်
ဒိုင်နာကားသုံးစင်း ဖိုခနောက်ဆိုင် ပိတ်ထားတာနဲ့
တည့်တည့်သွားတိုးနေတယ်။

ရှေ့ဆက်သွားဖို့ မဖြစ်တော့လို့
ညာဖက် လှည်းလမ်းအတိုင်း
ဆင်းမောင်းပြီး
ရိုးပြတ်ထဲကွေ့ချလိုက်တဲ့အခါ
သဲနစ်ထိုးရပ်သွားတယ်။

အဲ့ဒီနေရာက လှမ်းကြည့်ရင်
"ကျည်ရွာ"ဖက်ကမီးတောက်ကြီးတွေ
မြင်နေရသလို၊
ရိုက်နှက်အော်ဟစ်သံတွေကိုပါ
ကြားနေရတယ်။

အန်ကယ်ဦးတင်ဦးတို့ကတော့
ဒီပဲယင်းဖက်ကို
ခြေကျင်လျှောက်သွားကြတယ်။

အဖွဲ့ထဲပါလာသူ ကိုတိုးလွင်က
ဦးခေါင်းဟက်တက်ကွဲနေတာမို့
ကားဒီဇယ်ဆီတွေကို
ဒဏ်ရာထဲထည့်သိပ်ပြီး
ပတ်တီးစည်းပေးရသေးတာ။

ပြီးတော့
တစ်ဖွဲ့က သတင်းပို့နိုင်ဖို့
လွတ်အောင်ဖောက်ထွက်။
နောက်တစ်ဖွဲ့က အာဏာပိုင်နဲ့တွေ့
သွားရောက်ရင်ဆိုင်။
စသဖြင့်အစီအစဉ်ဆွဲပြီးလူခွဲကြတယ်။

ခပ်လှမ်းလှမ်း
ဆည်မြောင်းဘိုတဲရုံးရှေ့မှာက
ဓား၊လှံ၊တုတ်တွေကိုင်ဆောင်ရင်း
အသင့်စောင့်နေတဲ့လူအုပ်ကြီး။

ဖြတ်မောင်းတဲ့ ကားတိုင်းကို
"တဟေး....ဟေး"အော်သံပေးရင်း
ဒုတ်တွေ၊လှံတွေ၊ခဲတွေနဲ့
ပစ်ခတ်နေကြတယ်။

လမ်းဘယ်ဖက်ခြမ်းလှည်းလမ်းအတိုင်း
လူအုပ်ကိုကျော်ဖြတ်မောင်းသွားတဲ့
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ရဲ့
ကားကိုတောင်
ဒီလူအုပ်ဆီက ပစ်တဲ့ခဲမှန်ပြီး
မွန္ကြဲစထိလို့
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်
နည်းနည်းထိခိုက်သွားသေးတယ်။

ခရီးလမ်းကြောင်းရှေ့ပြေးအနေနဲ့ ကြိုတင်လွှတ်ထားတဲ့
လူငယ်၄ -၅ ယောက်ကိုလည်း
ဆည်မြောင်းဗိုလ်တဲထဲမှာတင်
ဖမ်းဆီးထားတာပါ။

ဒေါ်ဝင်းမြမြနဲ့
ဦးရဲ့မြင့်အောင်(မန္တလေး
အရှေ့မြောက်မြို့နယ်
အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ်ဥက္ကဌ)
လိုက်ပါလာတဲ့ဒိုင်နာကားလည်း
အတင်းမောင်းထွက်လာလိုက်တာ
ကားလမ်းဘေးတစ်နေရာရောက်တော့
ဦးခေါင်းမော့ကိုမော့၊
လက်၂ ဖက် နောက်ပစ်၊
ခြေ၂ ဖက် ကားပြီးရပ်နေတဲ့
လူအယောက် ၄၀-၅၀ လောက်က
"ချဟေ့!!ချဟေ့!!"ဆိုပြီး
ကျောက်ခဲတုံးတွေနဲ့
"တဝုန်းဝုန်း"ပစ်ပေါက်ကြရာမှာ
အစိပ်စိပ်ကွဲကြေသွားတဲ့
ကားမှန်တွေက
ဒေါ်ဝင်းမြမြတစ်ကိုယ်လုံးအနှံ
စူးစိုက်ဝင်ကုန်ပါတယ်။

အခြားလမ်းဘေးတစ်နေရာ
ရောက်ပြန်တော့ စောနကလို
လက်နောက်ပြန်ပစ်ပြီး ရပ်နေတဲ့
နောက်ထပ် လူ၄၀ - ၅၀ လောက်က
"ချဟေ့!!ချဟေ့!!"လို့ ညာသံပေးရင်း
နှစ်တစ်လက္မချောင်းတွေနဲ့
ဝိုင်းရိုက်ကြပြန်တယ်။

နောက်ထပ်တစ်နေရာမှာ
တွေ့ရတဲ့လူအုပ်ကတော့
ကာကီရောင်စွမ်းအားရှင်
ယူနီဖောင်းတွေဝတ်ပြီး
ဒိုင်းတွေ၊တုတ်တွေ ကိုယ်စီကိုင်လို့။

ဒီလူအုပ်ကိုရှောင်မောင်းရင်း
ဒေါ်ဝင်းမြမြတို့ကားက
စိုက်ပျိုရေးရုံးရှေ့ကသစ်ပင်ကြီးကို
တိုက်မိတယ်။

နောက်အနည်းငယ်ကြာတော့
ညမှောင်မှောင်မည်းမည်းထဲမှာ
အခြားကားတစ်စီးဖြတ်သွားပြီး
ဒီကားက ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ပါတဲ့
ကားဆိုတာသိလိုက်တယ်။

"ကုလားမရဲ့ကားသွားပြီ !!
ကုလားမ"ပါသလား? "လို့
စကားပြောစက်နဲ့
သတင်းလှမ်းပို့သံရယ်၊
"ကုလားမပါသွားတယ်"ဆိုပြီး
စကားပြန်တာကြားရတယ်။

နောက်ထပ်ကြားရတာက "လမ်းမပေါ်မှာ
ဦးတင်ဦးလမ်းလျှောက်လာနေတယ်။
စကားသွားပြောချည်ပါ"ဆိုတဲ့
စက်နဲ့ပြောတဲ့အသံ။

ကုက္ကိုပင်ကြီးတွေပေါ်မှာ
ဟယ်လင်မီးတွေဆင်ပြီး
ဘယ်အဖွဲ့က ဘယ်မှာနေရာယူ၊
ဘာလုပ် စသဖြင့် စပီကာနဲ့
အမိန့်တွေပေးနေတယ်။

"တဟေး...ဟေး..."အော်သံ၊
သေနတ်ဖောက်သံ"တွေ
ဆူညံပွက်လောရိုက်လို့။

အမှန်က ယာဉ်တန်းနောက်ကနေ
လူအုပ်နဲ့တဗြုန်းဗြုန်းရိုက်နှက်။
ရှေ့နားမှာ နောက်ထပ်လူအုပ်က
အသေအချာပြင်ဆင်ပြီးစောင့်နေ။
သတ်ကွင်းထဲသွင်းကာ
နှစ်ဖက်ညပ်ပိတ် အပျောက်ရှင်း။
သေသေချာချာကို
ဗျူဟာကျကျ ပြင်ဆင်ထားကြတာပါ။

ဒါပေမဲ့"ကျည်ရွာ" အလွန်မှာ စပြီးရိုက်နှက်လိုက်တဲ့အခါ
ယာဉ်တန်းပါ လူအများစုက
လယ်ကွင်းနဲ့ လှည်းလမ်းတွေဆီ ဖဲ့ဆင်းပြီး
တိမ်းရှောင်ထွက်ပြေးကြတာမို့
ရှေ့မှာစောင့်နေတဲ့သတ်ကွင်းထဲ
တည့်တည့်ဝင်တိုးမိတဲ့သူ
သိပ်မများတော့တာကပဲ
ကံကောင်းသွားတယ်လို့ ဆိုရမယ်။

ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်
အခြေအနေက တကယ်ကို
ကမ္ဘာပျက်နေတဲ့အတိုင်းပါပဲ။
နောက်ထပ်ဘာသံမှ မကြားရတော့ဘဲ
အချိန်အတော်ကြာသွားပြီးနောက်
"စိတ်မကောင်းလိုက်တာဗျာ !!
စိတ်မကောင်းလိုက်တာဗျာ !! "ဆိုတဲ့အသံ။
"အမကြီး ဘုရားစာဖတ်နေပါ"ဆိုပြီး
ပြောသံကြားရတယ်။

"ဒီလိုပြောတဲ့သူက ကယ်ဆယ်ရေးအဖွဲ့နဲ့အတူ
ရောက်လာတဲ့
စစ်ကိုင်းသာသနာရေးက
ဗိုလ်မှူးတစ်ယောက်ပါ"လို့
ဒေါ်ဝင်းမြမြက ရေးထားပါတယ်။
(စာ -၂၁၉)

ဆက်ပြီးတော့ " ဒီမှာတစ်လောင်း။
ဟောဒီမှာတစ်လောင်း။
ဒါက အသက်မရှိတော့တဲ့သူ။
ဒါက အသက်ရှိသေးတယ်။
မေ့မျောနေတာ"စသဖြင့်
ရိုက်နှက်ပြီးထားခဲ့သူတွေကို
ရှင်းလင်းနေတာကြားရတယ်"လို့
ဒေါ်ဝင်းမြမြက ဆိုပါတယ်။
(စာ -၂၂၀)

အခင်းဖြစ်တဲ့ညမှာ
ဒေါ်တင်မြင့်(NLD မန္တလေးတိုင်းအမျိုးသမီး)၊ဒေါ်ကြည်ကြည်မြင့်(NLDအနောက်တောင်မြို့နယ်)နဲ့ဦးလှမြင့်(NLD အမရပူရမြို့နယ်ဥက္ကဌ)၊
ကိုအောင်ဇော်လေး(အမရပူရမြို့နယ်
လူငယ်)တို့ရဲ့
လက်စွပ်၊ဆွဲကြိုးတွေကိုလည်း
လူယက်ယူငင်သွားကြပါတယ်။

သိပ်မကြာခင်မှာပဲ
ည ၇ နာရီကနေ မနက် ၆ နာရီထိ
ကာဖျူး(ညမထွက်ရအမိန့်)
ထုတ်လိုက်ကြောင်း
၃ တန်ချက်ပလက်ကားကြီးပေါ်ကနေ
လော်စပီကာနဲ့
လှည့်လည်ကြေညာတယ်။

သက်ဆိုင်ရာက ထရပ်ကားကြီးနဲ့
လူနာလိုက်ကောက်တာ၊
ရှင်းလင်းတာ လုပ်တဲ့အခါ
ည ၉နာရီကျော်၊
၁၀ နာရီလောက်ရှိနေပါပြီ။

" စိုင်ပြင်ကြီးရွာအထွက်တုန်းက
မုံရွာကနေ ဆိုင်ကယ်နဲ့လိုက်လာတဲ့
ကျောင်းသူတွေမှ မနည်းဘူး။
အဲ့ဒီညတုန်းက "ကယ်ပါဦး"ဆိုတဲ့
မိန်းကလေးအသံတွေကြားရတာ
သူတို့ ဖြစ်မယ်" လို့
ကိုအောင်အောင်(ယခုDVB) ကလည်း
ပြောပြပါတယ်။

"ကျောင်းဆရာ
ဦးထွန်းအောင်ကျော်(ဆရာမီးပွား)က
ရင်ဘတ်တည့်တည့်ကို
အုတ်ခဲလာမှန်တာ၊
သူ့ခမျာဗျာ။ပန်းနာသမားဆိုတော့
ခဲမှန်တဲ့ဒဏ်ကြောင်
အသက်မနည်းရှူပြီး
"ဟောဟဲ"လိုက်နေတယ်။
ခေါင်းမှာလည်းကွဲသွားတာ
သွေးတွေရွှဲလို့။ပါလာတဲ့သွားတိုက်ဆေးတွေ ထည့်သိပ်ပြီး၊သွေးတိတ်အောင်
တစ်ရှူးစက္ကူလိပ်နဲ့
ပတ်ထားပေးရတယ်။
ကျွန်တော်လည်း
လက်ချောင်းသုံးချောင်း
ကျိုးသွားတယ်"လို့
ဦးခင်မောင်သောင်း
(ယခု မန္တလေးချမ်းအေးသာစံNLD)က ပြောပြပါတယ်။

ဦးခင်မောင်သောင်းတို့အဖွဲ့က
ကားလမ်းပေါ်မောင်းလာတဲ့
စစ်ကားတစ်စီးကို
လှမ်းတားပြီး အကူအညီတောင်းတော့
စိတ်ရင်းကောင်းပုံရတဲ့
ဗိုလ်မှူးကြီး(အမည်မေ့နေ)က စစ်ကားပေါ်တင်ခေါ်သွားပေးတဲ့အခါ
ခုံပေါ်မှာထိုင်ရအောင်
ခုံပေါ်ကသူ့ရဲဘော်တွေကို အောက်ဆင်းထိုင်ခိုင်းပါတယ်။

"ကားပေါ်ပါလာတဲ့လူ
၁၀ ဦးလောက်တော့ရှိမယ်။ ဦးဇင်းတစ်ပါးဆိုရင်
နားရွက်တစ်ဖက်က
ပြတ်လုမတတ် ဘတ်လတ်ကြီး။
ဒီကိုယ်တော်က တံဇဉ်သွားနဲ့ အခုတ်ခံရတာ"လို့ သူကြုံခဲ့ရတာကို
ဦးခင်မောင်သောင်းက
ပြန်ပြောင်းပြောပြတယ်။

ဆရာမီးပွားခမျာတော့
ထိခိုက်ရရှိခဲ့တဲ့ဒဏ်ရာတွေကို
ပုန်လျှိုးကွယ်လျှိုးဆေးကုသနေရင်း
အခင်းဖြစ်ပြီး ၂ လကျော်အကြာ
မုံရွာမှာ ကျဆုံးခဲ့ရရှာပါတယ်။

ကားလမ်းပေါ်မှာ
မနက် ၅ နာရီကျော်လောက်
(ခရက)ရဲကားရောက်လာတဲ့အခါ
ခရကဥက္ကဌ ဗိုလ်မှူးသန်းဟန်က
ဦးတင်ထွဋ်ဦး၊ကိုလှဦး၊ကိုအောင်စိုး၊
ကိုဇေယျာထွန်းအပါအဝင်
(၁၄-၁၅)ယောက်အဖွဲ့ကို
ကုန်တင်လော်ရီကားကြီးနဲ့တင်ပြီး
ဒီပဲယင်းရဲစခန်းဆီပို့တယ်။
ဦးတင်ထွဋ်ဦးကိုတော့
လက်ပြန်ကြိုးတုပ်ပါတယ်။

အန်ကယ်ဦးတင်ဦး(ယခု
အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ် နာယက)အပါ
လူကြီး ၄ ဦးအဖွဲ့ကတော့
ရဲစခန်းမှာကြိုရောက်နှင့်နေတယ်။

အဲဒီကနေ
မေလ ၃၁ ရက်ညနေမှာ
အန်ကယ်ဦးတင်ဦး၊ဒေါက်တာဝင်းအောင်၊ဦးတင်အောင်အောင်နဲ့
ဦးပေါခင်တို့ ၄ ယောက်ကို
ကလေးထောင်ပို့တယ်။

ရွှေဘိုထောင်မှာက ကျောင်းသား
အယောက် ၂၀ ကျော်အပါအဝင်
အဖမ်းခံရသူ စုစုပေါင်း
အယောက် ၁၀၀ ကျော်ရှိတဲ့အထဲ
ဦးဘာဘာ(မြင်းမူ)
ဦးစောလှိုင်(အင်းတော်)၊
ဦးမြင့်ကြည်(ကသာ)၊
ဦးထွန်းမြိုင်(ဝက်လက်)စတဲ့
၁၉၉၀ လွှတ်တော်အမတ်တွေလည်း ပါပါတယ်။

မုံရွာအလုံစစ်ဆေးရုံကို
ရောက်လာတာက
ကျား ၅၉ ယောက်၊
မ ၃ ယောက်နဲ့ ကိုရင် ၃ ပါး။
စုစုပေါင်း လူနာ ၅၆ ယောက်ဖြစ်ပြီး
ဒေါ်ဝင်းမြမြ၊မပုံ့၊ကိုဇော်လေး၊
ကိုဝင်းကိုလှိုင်၊ကိုကျော်မျိုးသူနဲ့
ဦးရဲမြင့်အောင်သမီးတွေဖြစ်တဲ့
မဝင်းဖြူအိတို့ညီအမနှစ်ဦးတို့
ပါပါတယ်။

နောက်တော့ အနည်းငယ်
လမ်းလျှောက်နိုင်သူမှန်သမျှကို
လက်ထိပ်ခတ်ပြီး
ရွှေဘိုထောင်ပို့လိုက်တာမို့
ဆေးရုံမှာ၂၆ ယောက်ပဲ
ကျန်နေရစ်တာ။

သူတို့တွေခမျာလည်း ဒဏ်ရာအပြင်းအထန်
ခံစားနေရဆဲအခြေအနေမှာပဲ
နေ့တိုင်းလိုလို ခေါ်ယူစစ်ကြောခံရတာ
၁ လလောက်ကြာတယ်။

ဒေါ်ဝင်းမြမြက
မျက်နှာ၊လက်မောင်း၊လက်ဖျံတင်မက
တင်ပါးမှာပါ
ကားမှန်ကွဲစတွေ စိုက်ဝင်ခံရတာပါ။
နားထဲကနေ သွေးတွေထွက်တယ်။
လက်နှစ်ဖက်စလုံးကျိုးတယ်။
ညာဖက် တံတောင်ဆစ်ရိုးအုံ
၂ ခြမ်းကွဲပြီးအရိုးတွေ
အမှုန့်ဖြစ်သွားတဲ့အထိပါပဲ။

ကိုသန်းဝင်း(NLD မန္တလေးအရှေ့မြောက်)က
ခြေ ၂ ဖက်စလုံး။
ကိုအောင်ကျော်ထွန်း
(မုံရွာ အလုံ)က လက်၁ ဖက်။
ဦးဘို(NLD ဘုတလင်)က
ခြေ ၁ ဖက် စသဖြင့်
အသီးသီးကျိုးပြီး
ကိုမြတ်ကိုနိုင်
(NLD - မြောင်မြို့နယ်
တွင်းကြီးကျေးရွာ)ကတော့
အောက်ပိုင်းသေသွားတယ်။

၂၀၀၃ ဇွန်လ ၁ ရက်နေ့မှာ
ဆေးရုံကို
ဗိုလ်ချုပ်စိုးဝင်းရောက်လာတော့
"ကြံဖွံ့တွေဝိုင်းရိုက်တာခံရတာပါ"လို့
ဒေါ်ဝင်းမြမြက ပြောတဲ့အခါ
ဗိုလ်ချုပ်စိုးဝင်းက
"ကားအက်ဆီးဒင်ဖြစ်တာမဟုတ်လား"ဆိုတဲ့စကားကိုပဲ ဘူးခံပြောပါတယ်။
(ဒေါ်ဝင်းမြမြဆောင်းပါး၊စာ -၂၂၂)

"ဒီပဲယင်းအရေးအခင်းမှာ
သေဆုံးသူ ၄ ဦးပဲ"လို့
စစ်အစိုးရက တရားဝင်ကြေညာတယ်။

သေဆုံးသူတွေက
အတော်ကို ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်။
ကိုစန်းမြင့်(ကားမောင်းသူ၊မန္တလေး အနောက်မြောက်NLD)က
မျက်လုံး၂ လုံး
အဖောက်ခံထားရတယ်။

NLD မန္တလေး
အနောက်တောင်မြို့နယ်
အဖွဲ့ဝင် ၂ယောက်ဖြစ်တဲ့
ကိုတင်မောင်ဦး(ဓာတ်ပုံဆရာ)က
အောက်ပိုင်းအဝတ်အစားတောင်
မပါရှာဘူး။
ကိုသိန်းတိုးက
သွားဖုံးအခွေလိုက်
ပြုတ်ထွက်နေပါတယ်။

မုံရွာက သေဆုံးသူ
အခြားတစ်ဦးက
အသားတွေပဲ့ရွဲ့နေပြီး
အမည်မသိရှိရပါဘူး။

"လူသေအလောင်း ၄ လောင်းရဲ့
ဓာတ်ပုံတွေကိုပြပြီး
သက်သက်မဲ့အသုံးချ
အမည်ဖော်ခိုင်းကာ
သေဆုံးသူ ၄ ယောက်ပဲလို့
စစ်အစိုးရက
တရားဝင် ကြေညာတာပါ။
ကျွန်မ ကားဘေးမှာကိုပဲ
အယောက် ၃၀ လောက်ရှိခဲ့တာ
ပြောနိုင်ကြောင်း
ဒေါ်ဝင်းမြမြက ရေးသားထားပါတယ်။
(စာ -၂၂၅)

ဒီပဲယင်းအရေးနဲ့
အဖမ်းခံရတဲ့ NLD အဖွဲ့ဝင်တွေကို
စစ်ကြောရေးလုပ်ရာမှာလည်း
ကောက်ကျစ်ရက်စက်တာတွေရှိတယ်။

"စစ်ကြောရေးလုပ်တာ ထောက်လှမ်းရေးအရာရှိဦးလူလေးဗျ။
ကျွန်တော်တို့က အရင်ရန်စလို့
ခိုက်ရန်ဖြစ်ရပုံမျိုး၊ကျွန်တော်တို့ကပဲ
ဆူပူမှု ဖြစ်အောင် ဖန်တီးပုံမျိုး
သူတို့က လုပ်ဇာတ်တည်ဆောက်တယ်။
မတရားသဖြင့်အရိုက်ခံရတဲ့အပြင်
တရားစွဲပြီး ထောင်ချလည်း
ခံရဦးမယ်အပေါက်"လို့
ဦးတင်ထွဋ်ဦး ပြောပါတယ်။

လမ်းခရီးမှာ ကားဗွက်နစ်ရင်
အသုံးပြုဖို့အတွက်
ကြိုတင်ယူလာတဲ့ချိန်းကြိုး၊
တူရွင်း၊ဂေါ်ပြား စတာတွေကိုပဲ
ယာဉ်တန်းပေါ်
လက်နက်တွေ
ကြိုတင်သိုဝှက် ယူဆောင်လာသလိုမျိုး
သတင်းစားကနေ ဝါဒဖြန့်တယ်။

ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကို
မနှစ်မြို့၊မလိုလားတဲ့ပြည်သူတွေနဲ့
NLD ထောက်ခံသူအကြားမှာ
ဒီချုပ်လူငယ်တွေက စတင်ရန်ပြုလို့
အဓိကရုဏ်းဖြစ်ရပုံမျိုး
"သူခိုးက လူပြန်ဟစ်"တယ်။
ဆင်သေကိုဆိတ်သားရေနဲ့ဖုံးဖို့
ကြိုးစားတယ်။

တဖက်ကရန်စတာကို
NLD လူငယ်တွေက
အကြမ်းဖက်တုံ့ပြန်ပြီး
ပြန်ရိုက်နှက်ကြလို့ ပြဿနာပိုကြီးရပုံမျိုး
ထောက်လှမ်းရေးက
နောက်ထပ်ဇာတ်ညွှန်း
ထပ်ခွဲပြန်ပါသေးတယ်။

"ထောက်လှမ်းရေးအပြောအရ
၄ ယောက်သေတယ်။
လက်တုံ့ပြန်တယ်ဆိုရင်
သေတာ(၄)ယောက် "က"ပါ့မလား။
ပြီးတော့ သေတာက
ကိုယ့်လူတွေချည်း။
အဖမ်းခံရသူတွေအားလုံးကလည်း
ကိုယ့်ဖက် လူတွေပဲလေ။
အကြမ်းဖက်ရန်ပြုတဲ့သူ
တစ်ယောက်မှ
အဖမ်းခံရတာ မရှိဘူး။
ဒီလိုပဲကျွန်တော် ပြန်ချေပခဲ့တယ်"လို့
ဦးတင်ထွဋ်ဦး ကဆိုပါတယ်။

နောက်တော့ 
စစ်အစိုးရရဲ့ ကောက်ကျစ်တဲ့လုပ်ရပ်က
"လယ်ပြင်မှာဆင်သွား"သလို
အရှင်းသားပေါ်လာပြီး
နိုင်ငံတကာ ဖိအားတွေလည်း
များလာတာမို့
အရပ်သားနဲကျောင်းသားတွေကို
ဇွန်လလယ်ကနေ ဇူလိုင်အတွင်း
တစ်သုတ်ချင်းလွှတ်ပေးတယ်။

ဒေါ်ဝင်းမြမြ၊ဦးတင်ထွဋ်ဦးအပါအဝင်
NLD အဖွဲ့ဝင်တွေကိုတော့
ရွေးချန်ထားခဲ့ပြီး ၈ လကျော်အကြာ
၂၀၀၄ ဇန်နဝါရီ ၁၆ ရက်မှ
လွှတ်ပေးပါတယ်။

ခန္တီးထောင်ရောက်သူတွေကတော့
အဲ့ဒီမှာ
၆ လနဲ့၇ ရက်တိတိနေခဲ့ရတယ်။

၂ ယောက်တစ်တွဲလက်ထိပ်ခတ်၊
ခေါင်းစွပ်စွပ်ပြီး
ခန္တီးထောင်ကို
လေယာဉ်နဲ့ အပို့ခံရသူတွေက
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ရဲ့
လုံခြုံရေးတာဝန်ယူရတဲ့
ကိုအောင်ကျော်မြင့်၊ကိုဇော်ဝင်းထွန်း၊ဦးသန်းထွန်း(ရန်ုကုန်)၊ကိုကျော်စိုးလင်း၊ကိုသက်ထွန်းနဲ့
ပြည်သူ့လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်တွေ
ဖြစ်တဲ့ဦးထွန်းမြင့်၊ဦးမျိုးဇော်အောင်တို့
အပါအဝင်(၁၆)ယောက်အဖွဲ့ပါပဲ။

ဒီထောင်က
ခန္တီးကနေ ၃မိုင်လောက်ဝေးတဲ့
ကျတ်ကုန်းတောင်ပေါ်မှာရှိတယ်။

အဲ့ဒီမှာပဲ စစ်ကြောရေးလုပ်တယ်။
"ခန္တီးရဲစခန်း စခန်းမှူး
မောင်မောင်ခင်က စစ်ဆေးမေးမြန်းရာမှာ
ငယ်ပါကို မီးနဲ့ရှို့တယ်။
ခြေမ"ကိုအားပြုထောက်ပြီး
မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းတဲ့နည်းနဲ့ဆိုင်ကယ်စီးရတယ်။
လဲကျသွားတာကို
ခြေထောက်နဲ့ လှိမ့်လှိမ့်ကန်တယ်။
ပါးပြင်ကိုသားရေဖိနပ်နဲ့
ဘယ်ပြန်ညာပြန်ရိုက်သေးတာ"လို့
ကိုအောင်ကျော်မြင့်(ဒီချုပ်ပါတီဝင်၊
မန္တလေးမြို့သစ်)ကပြောပါတယ်။

စစ်ကြောရေး ၁၃ ရက်ကြာတယ်။
လက်ပြန်ကြိုး
တုတ်ထားရက်တန်းလန်းနဲ့
အိပ်ရတာပါ။
ကိုအောင်ကျော်မြင့်(ခ)ကိုဖိုးကျော်ရဲ့
လက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်စလုံးပေါ်မှာ
ထင်ကျန်နေရစ်နေဆဲ
ကြိုးချည်ရာတွေက
ခုထိကို အထင်းသားရယ်။

"ကျွန်တော်တို့ထဲကတစ်ယောက်ဆိုရင်
ဒီပဲယင်းည အရိုက်ခံရတဲ့
ခေါင်းဒဏ်ရာက ၁၆ ချက်ချုပ်ရတယ်။
ဦးခေါင်းထိတဲ့ဒဏ်ကြောင့်
အစောပိုင်းမှာ သူခမျာ
သတိနည်းနည်းလွတ်သလားမသိဘူး။
ကော်ဇလုံတစ်လုံးတည်းနဲ့
ထမင်းစား၊မျက်နှာသစ်ရုံမက
ဒီကော်ဇလုံနဲ့ပဲ
အိမ်သာတက်မိတဲ့အထိပါပဲ"လို့
ကိုအောင်ကျော်မြင့်ကပြောပြတယ်။

ဒီပဲယင်းအရေးအခင်းကို
ကောက်ချက်ဆွဲရရင်
ပထမအနေနဲ့ အကြမ်းဖက်တိုက်ခိုက်ရေးအဖွဲ့က
ရိုက်နှက်သတ်ဖြတ်နှိမ်နင်း။
ဒုတိယအဆင့်မှာ
ကယ်ဆယ်ရေးအဖွဲ့က
ဒဏ်ရာရသူတွေကိုကယ်ဆယ်၊
သေသူတွေကိုကောက်၊
စသဖြင့် ညတွင်းချင်း
ရှင်းလင်းရေးဆောင်ရွက်။
တတိယအဆင့်ကျတော့
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နဲ့တကွ
နောက်လိုက်နောက်ပါ အမာခံမှန်သမျှ
ဖမ်းဆီးထောင်ချပြီး
တစ်နိုင်ငံလုံးမှာရှိတဲ့
NLD ရုံးအားလုံးကို ချိတ်ပိတ်။
နောက်ဆုံးအဆင့်က
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကို
မထောက်ခံ မလိုလားသူတွေနဲ့
NLD အမာခံအဖွဲ့ဝင်တွေကြားမှာ
ရုန်းရင်ဆန်ခတ်မှုတွေ
ဖြစ်လာတဲ့အတွက်
စစ်တပ်က အချိန်မီထိန်းသိမ်းပြီး
တည်ငြိမ်အောင်
ဆောင်ရွက်ရကြောင်း
ကမ္ဘာကို လိမ်ညာဝါဒဖြန့်ဖို့
ကြိုးစားခြင်းပါပဲ။

သွေးစွန်းခဲ့တဲ့
ဒီပဲယင်းညတွေပါလေ !!

သမိုင်းစာမျက်နှာတွေပေါ်မှာ
ဒီပဲယင်းက သွေးတွေ
ပေစွန်းလို့။

အခုဆို ဒီပဲယင်းမြေမှာ
ကျဆုံးခဲ့သူတွေရဲ့အရိုးတွေကနေ
သစ်ပင်တွေပြန်ပေါက်ပြီး
သစ်တောကြီး ဖြစ်နေရော့မယ်။

#ရေးသူ - မောင်နန်းဝေ(ဗန်းမော်)
၂၉၊မေ ၊၂၀၁၇

#ကိုးကား
၁ - ဦးခင်မောင်သောင်း၊
ဦးတင်ထွဋ်ဦး၊ဦးဝဏ္ဏအောင်၊ဦးမျိုးနိုင်၊ဦးအောင်ကျော်မြင့်၊
ဦးအောင်အောင်(DVB)တို့နဲ့
မေးမြန်းထားတဲ့ အသံဖိုင်။

၂ -အမျိုးသား ဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ်
ငွေရတုခရီး မှတ်တမ်းလွှာပါ
ဒေါ်ဝင်းမြမြရဲ့ဆောင်းပါး။

(ဒီပဲရင်း လုပ်ကြံမှု ၁၆နှစ်ပြည့်
  အထိမ်းမှတ် )

     ဘုန်းလက်ရုံး
29.05.2019/13:10
တကောင်ဘွား

AddThis Social Bookmarking Sharing Button Widget

AddThis Social Bookmarking Sharing Button Widget: AddThis is a free way to boost traffic back to your site by making it easier for visitors to share your content

https://www.addthis.com/bookmark.php?v=300

https://www.addthis.com/bookmark.php?v=300

လက်သန်းတွေဖြတ်ပစ်ချင်သတဲ့လား

လက်သန်းတွေဖြတ်ပစ်ချင်သတဲ့လား
*****************************************
ဆရာ သရ၀ဏ်(ပြည်) မေးပြီ ....

“လက်သန်းတွေဖြတ်ပစ်ချင်တယ် “

“ဒီပါတီကိုဘယ်တော့မှမဲမပေးဘူး “

စသည့်စကားများကို ကျွန်တော်တို့ပတ်၀န်းကျင်တွင် မကြာခနကြားရလေ့ရှိ၏ ။ အထူးသဖြင့် မိမိကိုယ်ကျိုးစီးပွားနှင့်ပတ်သက်၍ အလိုမကျစရာကိစ္စတခုကြုံတွေ့ရသည်နှင့်ပြည်သူလူထုသည် ထိုသို့ကြိမ်းဝါးပြောဆိုမှုကိုကြားရတတ်ပါ၏ ။ သူတို့ပြောသော အဓိပါယ်ကို ကောင်းကောင်းသိပါသည် ။ ၂၀၁၅ ရွေးကောက်ပွဲတွင် မဲထည့်ပြီးပြန်အထွက်တွင် မဲထည့်ပြီးသူဖြစ်ကြောင်း ၊လိမ်ညာ၍ ထပ်မံမဲလာမပေးနိုင်စေရန်ရည်ရွယ်၍ အထူးပြုလုပ်ထားသော (တရက်နှစ်ရက်အတွင်းရောင်မပြယ်စေနိုင်သော )မင်တမျိုးကို လူ၏လက်သန်းတွင်ဆွတ်ပေးလိုက်ခြင်းကိုခံကြရပါသည် ။ လက်သန်းတွင်မင်စွန်းသည့်သဘောကား ရွေးကောက်ပွဲတွင် မဲပေးပြီးပြီဆိုသည့်သဘောဖြစ်သည် ။ လက်သန်းမင်စွန်းခြင်းသည် ပါတီတခုခုကို မဲပေးခြင်းအလုပ်ပြီးသွားပြီဆိုသည့်သဘောဖြစ်သည် ။ လက်သန်းမင်စွန်းခဲ့သူ မဲပေးခဲ့သောနိုင်ငံရေးပါတီသည် ပြည်ထောင်စုကြံ့ခိုင်ရေးနှင့်ဖွံ့ဖြိုးရေးပါတီလည်းဖြစ်နိုင်သည် ။ အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ်လည်းဖြစ်နိုင်သည် ။ တိုင်းရင်းသားစည်းလုံးညီညွတ်ရေး ပါတီလည်းဖြစ်နိုင်သည် ။ ရှမ်းတိုင်းရင်းသားများဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ်လည်းဖြစ်နိုင်သည် ။ NDF ပါတီလည်းဖြစ်နိုင်ပါသည် ။ လက်သန်းမင်စွန်းခြင်းသည် မဲပေးပြီးပြီဆိုသည့် အဓိပါယ်သာဖြစ်ပါသည် ။ သို့သော် ဒီမိုကရေစီဘက်တော်သားများ ၊ NLD ကို ထောက်ခံ၀န်းရံကြသူများက နိုင်ငံကြီးသားပီသစွာ ရွေးကေက်ပွဲတွင်မဲပေးခဲ့ပြီးပါပြီဆိုသ်ည့သဘော နှင့် မင်စွန်းနေသောလက်သန်းများကို ဓာတ်ပုံရိုက်၍ဖေ့စ်ဘွတ်တွင်တင်ကြသည် ။ ထိုအခါ လက်သန်းတွင်မင်စွန်းနေသော သင်္ကေတသည် NLD ကိုမဲပေးခဲ့သော သင်္ကေတသဖွယ်ဖြစ်လာပါသည် ။လက်သန်းတွင်မင်စွန်းခဲ့ပြီဟုပြောလျှင် NLD ကိုမဲပေးခဲ့သည်ဟု အဓိပါယ် နှစ်ခွ ပြောင်းလဲ၍နားလည်ကြပါသည် ။

    ရွေးကောက်ပွဲပြီး၍ NLD ပါတီကအစိုးရဖွဲ့ကာ အုပ်ချုပ်ပြီးအချိန်အနည်းငယ် ကြာလာသောအခါ စကားသံအချို့ကိုဟိုမှသည်မှကြားလာရပါသည် ။ထိုစကားသံမှာ အထက်ကရေးခဲ့သော လက်သန်းများကိုဖြတ်ပစ်ချင်သည်ဆိုသည့်စကားသံဖြစ်သည် ။ ထိုစကား၏အနက်အဓိပ္ပါယ် မှာ အားလုံးနားလည်ကြသည့်အတိုင်း NLD ကို မဲပေးမိတာ မှားတယ် ဆိုသည့် ကြုံးဝါးသံပင်ဖြစ်သည် ။ ကျွန်ုပ်သည် NLD ပါတီ၀င်မဟုတ်သလို အခြားမည်သည့်ပါတီ၀င်မှလည်းမဟုတ်ပါ ။ ထုိ့ကြောင့် အစွဲအလန်းကင်းစွာ သုံးသပ်ပါမည် ။ လက်သန်းများကိုဖြတ်ပစ်ချင်သည် ဟုကြုံးဝါးသူအတော်များများသည် မိမိ၏တကိုယ်ရေ အဆင်မပြေမှု အချို့ကိုကြုံတွေ့လာရာ မှ သူတို့မဲပေးခဲ့သော အစိုးရသည် သူတို့ထင်သလိုမဟုတ်ပါလားဟု သိမြင်နားလည်လာရာမှပြောသောစကားများဖြစ်ပါသည် ။ ဥပမာအားဖြင့် လမ်းဘေးစျေးသည်များမရောင်းချရဟုသတ်မှတ်ထားသောနေရာများတွင် စည်ပင်သာယာမှ လိုက်လံဖမ်းဆီးသောအခါ စျေးသည်များသည် မဲပေးမိသောလက်သန်းများကိုဖြတ်ပစ်ချင်သည် ဟူ၍လည်းကောင်း ၊ နောက်ဖေးလမ်းကြား (သို့မဟုတ် )အိမ်ရှေ့ စည်ပင်ပိုင်မြေကွက်လပ်ကို ကျူးကျော်၍ ကားဂိုထောင် ၊ ပန်းခြံ ၊ ခြံစည်းရိုးစသည်ဖြင့် ယူထားကြသည်များကို သက်ဆိုင်ရာ စည်ပင်ကော်မတီ၀င်များ က လိုက်လံပြီး အိမ်များနောက်ယူထားသောမြေများ နောက်ဆုတ်ပေးကြပါရန် ပြောသောအခါ မိမိပိုင်ဂရံမြေ ဧရိယာထက်ကျော်လွန်ဆောက်လုပ်ထားသူများက အသာတကြည်ဖယ်မပေးချင်ပဲ မဲပေးမိတာမှားသယောင် ၊ လက်သန်းတွေဖြတ်ပစ်ချင်သယောင် ပြောကြပါသည် ။ လက်သန်းဖြတ်ပစ်ချင်သူအများစုကိုကြည့်သောအခါ တခါမဲပေးပြီးလျှင်တသက်လုံးလုပ်ချင်ရာလုပ်လို့ရပြီဟုထင်နေသူများ ၊ မဲပေးခဲ့ပြီဖြစ်၍ အပြန်အလှန်ကျေးဇူးဆပ်ခြင်း (အပေးအယူသဘောမျိုး )ကိုမျှော်လင့်နေသူများ ၊ဥပဒေနှင့်မညီသော်လည်း နားလည်မှုဖြင့် ခွင့်ပြုခြင်းကို အသားကျနေသူများ ၊ ယခုခေတ်တွင်လည်း ထိုကဲ့သို့ပြီးစေလိုသူများ က အများစုဖြစ်ကြောင်းတွေ့ရပါသည် ။

         ထိုသို့ဖြစ်လာသောအခါ လူတိုင်းလူတိုင်း ရွေးကောက်ပွဲတွင် မဲပေးရသောရည်ရွယ်ချက်ကိုသိထားသင့်သည် ။ ကျွန်တော်တို့မြန်မာနိုင်ငံတွင် ရွေးကောက်ပွဲများတွင် မဲပေးရသည့်ရည်ရွယ်ချက်မှာ နှစ်ချက်သာပြတ်ပြတ်သားသားရှိသင့်သည် ။ မဲပေးရခြင်း၏ရည်ရွယ်ချက် ပထမအချက်မှာ အာဏာရှင် စနစ်ပြန်ပြီးအသက်၀င်မလာစေရန်ဖြစ်သည် ။ ကိုယ့်ကိုသေနတ်ဖြင့်ချိန်ပြီးအုပ်ချုပ်တတ်သူများပြန်မလာစေရန် အာဏာရှင်စနစ်နှင့်ဝေးသူများကို မဲပေးရွေးချယ်ဖို့တာ၀န်သည် မဲပေးခွင့်ရှိသူနိုင်ငံသားတိုင်း၏ မွေးရာပါ တာ၀န်ဖြစ်သည် ။ နိုင်ငံအတွက်အထူးအရေးကြီးသော အလုပ်ဖြစ်သည် ။ ၁၉၆၂ ခုနှစ်မှ စကာ ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံတွင် ဒီမိုကရေစီပျောက်ဆုံးခဲ့သည် ။ ၁၉၆၂ မတ်လ (၂)ရက်နေ့တွင် ဗိုလ်ချုပ်ကြီးနေ၀င်းက အာဏာသိမ်းလိုက်ပြီးနောက် တိုင်းပြည်ကို သေနတ်ပြ၍ အုပ်ချုပ်သောစနစ်စတင်သည် ။ ဓားကိုဓားချင်းလှံကိုလှံချင်းတုန့်ပြန်မည်ဟု လက်နက်ဆို၍ အပ်တိုတချောင်းမျှပင်မရှိသော တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားများကို ဦးနေ၀င်းက လက်နက်အားကိုးကြိမ်းဝါးသည် ။ ၁၉၈၈ အရေးအခင်းကြောင့် မြန်မာ့ဆိုရှယ်လစ်လမ်းစဉ်ပါတီ (မဆလ)ဥက္ကဌရာထူးမှ ဆင်းအံ့ဆဲဆဲအချိန် ၊ပြုတ်အံ့ဆဲဆဲအချိန် အရေးပေါ်ပါတီညီလာခံတွင် “တပ်မတော်ဟာ ပစ်ရင်တည့်တည့်ပစ်တယ် ၊ မိုးပေါ်ကိုထောင်မပစ်ဘူး “ဟု လူမိုက်ဆန်ဆန်စကားပြောကာ ဆန္ဒပြနေသောတိုင်းသူပြည်သားများကို ဗြောင်ကျကျခြိမ်းချောက်ပြီး တပ်နှင့်ပြည်သူကို သွေးခွဲ ရန်တိုက်ပေးခဲ့သည် ။ ၁၉၈၈ စက်တင်ဘာလ (၁၈) နေ့မှစကာ နိုင်ငံတော်ငြိမ်၀ပ်ပိပြားမှုတည်ဆောက်ရေး အဖွဲ့ အစိုးရ (နောင်တော့ နိုင်ငံတော်အေးချမ်းသာယာရေးနှင့်ဖွံ့ဖြိုးရေးကောင်စီ အစိုးရ)အမည်ဖြင့် စစ်အစိုးရတက်လာခဲ့သည် ။ သေနတ်ခါးချိတ်ထားသော ၀န်ကြီးများ ၊ သေနတ်ခါးချိတ်ထားသော အတွင်းရေးမှူး (၁) ၊အတွင်းရေးမှူး (၂) ၊အတွင်းရေးမှူး (၃) ဆိုသူများ ကို နေရာတကာတွင်မြင်တွေ့ခဲ့ရသည် ။ ထိုသူများသည် စစ်ယူနီဖောင်း၀တ်၍ ၁၉၈၈ မှ ၂၀၁၀ ခုနှစ် အထိ (၂၂)နှစ် တိုင်းပြည်ကိုအုပ်ချုပ်ခဲ့သည် ။ ထိုခေတ်သည် တိုင်းပြည်၏ အမှောင်မိုက်ဆုံးကာလများဖြစ်သည် ။ ဥပဒေပြုရေးမဏ္ဍိုင်(လွှတ်တော်)မရှိသောကာလ ၊ တိုင်းပြည်ဘတ်ဂျက်ခွဲဝေသုံးစွဲမှုကို တိုင်းပြည်ကမသိရသောကာလ ၊ မီဒီယာလွတ်လပ်ခွင့်ဆိတ်သုဉ်းကာ စာပေစိစစ်ရေးအဖွဲ့ တရား၀င်တည်ရှိနေသော အတင်းကြပ်ဆုံးကာလ ၊ မိမိရေးသားလိုသမျှကို စာပေစိစစ်ရေးရုံး သို့သွားရောက်ပြသစိစစ် (ဖြတ်တောက် )ခံပြီးမှ စာအုပ်များ ထုတ်ဝေခွင့်ရသောကာလ ၊ အချို့စာအုပ်တော်တော်များများ တအုပ်လုံး ထုတ်ဝေခွင့် ငြင်းပယ်ခံရသော ကာလ ၊ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် ၊ဦးတင်ဦး ၊ စသောနိုင်ငံရေး ခေါင်းဆောင်များ အကျယ်ချုပ်ဖြင့် ချုပ်နှောင်ခံရသောကာလ ၊ မင်းကိုနိုင်၊ ကိုကိုကြီး အပါအ၀င် နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားများ အကျဉ်းထောင်အသီးသီးတွင် ချုပ်နှောင်ခံရသောကာလ ၊ အာဇာနည်နေ့တွင်ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းနှင့်အာဇာနည်ခေါင်းဆောင်များကို ပန်းခွေချရုံ ၊အလေးပြုမိရုံဖြင့်် အဖမ်းခံရသောကာလ ၊ နိုင်ငံပိုင်သတင်းစာများတွင် ပေါက်စ ၊ခြင်းကျား (မအူပင်)၊ မင်းရဲကောင်းပုံ ၊စသည့်နာမည်အမျိုးမျိုးဖြင့် ဒီမိုကရေစီဘက်တော်သားများကို အမျိုးမျိုး မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်းအပုတ်ချရေးသားနေသောကာလ ၊ စစ်ထောက်လှမ်းရေး၏ အမျိုးမျိုး စွပ်စွဲချက်များနှင့် စစ်ကြောရေးစခန်းများတွင်လူမဆန်စွာနှိပ်စက်ခြင်းကို ကျောင်းသားနှင့် ပြည်သူများခံကြရသောကာလ ၊ အာဏာပိုင်နှင့်ပိုင်သည်နှင့် ချက်ခြင်း လုပ်ငန်းကန်ထရိုက်များ ၊သစ်ခုတ်ခွင့် ၊ကား၀ယ်ယူခွင့် ၊ တယ်လီဖုန်း ၀ယ်ခွင့်စသောပါမစ်များရကာ နေ့ချင်းညချင်းချမ်းသာကြသောကာလ ၊နိုင်ငံတော်၏ပြည်ပသယံဇာတရောင်းချသည့်၀င်ငွေတွင် အမေရိကန်တေဒေါ လာကို ပြင်ပတွင် မည်မျှပဲပေါက်စျေးရှိရှိ တဒေါ်လာခြောက်ကျပ် ဖြင့်စာရင်းပြခဲ့သည့်ကာလ၊ စသည့်စသည့် အာဏာရှင်စနစ်ဆိုး၏ လက်စွမ်းအပြဆုံး ကာလ ၂၂ နှစ်ကို တိုင်းပြည်က ခံစားဖြတ်သန်းခဲ့ကြရသည် ။ ၂၀၁၀ ရွေးကောက်ပွဲအလွန်တွင်တက်လာသောအစိုးရ လက်ထက်တွင်မူကား စစ်ယူနီဖောင်းများ၀တ်၍ အုပ်ချုပ်ခြင်း၊ သေနတ်ခါးထိုး၍ အုပ်ချုပ်ခြင်းများ ပပျောက်သွားသည် ။ သို့သော် ထို အစိုးရ၏ အဖွဲ့၀င် ၀န်ကြီး ၊ ၀န်ကြီးချုပ် ၊ သမ္မတ ၊ ဒုသမ္မတ အများစုမှာ ယခင်က စစ်ယူနီဖောင်းဖြင့် တိုင်းပြည်ကို အုပ်ချုပ်ခဲ့သူများသာဖြစ်သည် ။ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးနေ၀င်းက စစ်ယူနီဖောင်းချွတ်က ပုဆိုးကောက်၀တ် ၊မောင့်ကျက်သရေခေါင်းပေါင်းပေါင်းပြီး ဦးနေ၀င်းကို အာဏာလွှဲပေးသလိုမျိုးဖြစ်နေသည် ။ ယခင် န.၀.တ၊န.အ.ဖ စစ်အစိုးရခေတ်ကလူတွေပင် ၂၀၁၀ အလွန်အရပ်သား အစိုးရဟု ခေါ်တွင်သော အစိုးရတွင်ပြန်ပါလာနေသည် ။ ၂၀၁၅ တွင် NLD ပါတီအနိုင်ရပြီးအစိုးရဖွဲ့သောအခါ စစ်အစိုးရခေတ်ကလူတွေ ခေတ်ကုန်သွားသည် ။ ဦးရွှေမန်းတို့၊ဦးသိန်းစိန်တို့ ၊ ဦးစိုးသိန်းတို့ ၊ ဦးသန်းဌေးတို့ စသည့်စသည့် စစ်အစိုးရလက်ထက်က အဘများ အာဏာမဲ့ကုန်သည် ။ သူတို့ကလည်းကြီးမားသော အင်အားစုကြီးအဖြစ် နောက်ရွေးကောက်ပွဲတွင် ပြန်တက်လာရန်တာစူနေသည် ။ သူတို့၏အားသာချက်မှာ ရွေးကောက်တွင် လွှတ်တော် ထိုင်ခုံပေါင်း ၅၁ ရာခိုင်နှုန်းနိုင်စရာမလိုပဲ ၂၆ ရာခိုင်နှုန်းနိုင်ရုံဖြင့် အစိုးရ ပြန်ဖြစ်နိုင်မည့် နည်းလမ်းတခု ရှိထားခြင်းဖြစ်သည် ။ NLD ပါတီဖြစ်စေ ၊အခြားသော အရပ်သား စစ်စစ်များဖြင့်ဖွဲ့ထားသည့်ပါတီဖြစ်စေ အစိုးရအဖွဲ့ ဖွဲ့ နိုင်ချင်လျှင်တော့ ရွေးကောက်ပွဲတွင် ၅၁ ရာခိုင်နှုန်း နိုင်မှသာ သေချာပေလိမ့်မည် ။ ဤသို့မမျှတသော Balance (ဟန်ချက်)ကြောင့်ပဲ မဲပေးရာတွင် (လက်သန်းမင်စိုရာတွင် )ပြည်သူလူထုကသတိကြီးစွာထားရမည်ဖြစ်သည် ။ အရွေးမတော်ပါက ယခင်က သေနတ်ခါးကြားချိတ်ခဲ့သူများ ပုဆိုး၀တ်ပြီး ပြန်လာခြင်းကို ခံကြရပေမည် ။ လူသည် အကျင့်ကိုဖျောက်ခဲနိုင်သည်ဖြစ်ရာထိုသူများပြန်တက်လာပါက အာဏာရှင်အမူအကျင့်များနှင့်နှစ်ပါးသွားကြရပေလိမ့်မည် ။ ထို့ကြောင့် ရွေးကောက်ပွဲများတွင်မဲပေးရာတွင် နံပတ်တစ် ဦးတည်ချက်မှာ အာဏာရှင် လူဟောင်းများ ပလ္လင်ပေါ်သို့ပြန်တက်မလာရေးပင်ဖြစ်သင့်သည် ။

       မဲပေးရခြင်း၏ ဒုတိယရည်ရွယ်ချက်မှာ ဒီမိုကရေစီစနစ် ရှင်သန်ဖို့ပင်ဖြစ်သည် ။မြန်မာနိုင်ငံသည် လွတ်လပ်ရေးရသော ၁၉၄၈ ဇန်နဝါရီလ(၄)ရက်မနက်မှ မှ ၁၉၆၂ မတ်လ (၁)ရက်နေ့ သန်းခေါင်ယံမတိုင်မီအထိ ပါလီမန်ဒီမိုကရေစီစနစ်ကိုကျင့်သုံးခဲ့သည် ။ထိုခေတ်ထိုအခါက ပြည်တွင်းစစ်မီးတောက်လောင်နေစေကာမူ မြန်မာနိုင်ငံသည် ဖွံဖြိုးတိုးတက်ခဲ့သည် ။ ချမ်းသာကြွယ်၀ခဲ့သည် ။ လွတ်လပ်ပွင့်လင်းခဲ့သည် ။ နိုင်ငံတကာတွင်၀င်ဆန့်ခဲ့ကြသည် ။အကျင့်ပျက်ခြစားမှုမရှိသလောက်နည်းခဲ့ကြသည် ။ ခရိုနီလူတန်းစား မပေါ်ပေါက်ပဲ နည်းမှန်လမ်းမှန် သူဌေးသူကြွယ်များ ၊ လုပ်ငန်းရှင်များပေါခဲ့ကြသည် ။ထို့ကြောင့် ဒီမိုကရေစီစနစ်သည် တနိုင်ငံလုံးကိုကြွယ်၀ချမ်းသာစေပြီး အာဏာရှင်စနစ်သည် လူတစုကိုသာကြွယ်ချမ်းသာစေကြောင်းထင်ရှား၏ ။ ဒီမိုကရေစီစနစ်တွင် လူမှုရေးအသင်းအဖွဲ့များ၊ နိုင်ငံရေးပါတီများ ကို လွတ်လပ်စွာထူထောင်ဖွဲ့စည်းခွင့်ရသဖြင့် အစိုးရတခုတည်းက မဟုတ်တာလုပ်လျှင်ဝေဖန်ထောက်ပြနိုင်သည် ။ စာပေစိစစ်ရေးမရှိတော့သဖြင့် မိမိယုံကြည်ရာကိုလွတ်လပ်စွာရေးသားခွင့်ရှိလာသည် ( မဟုတ်မမှန်ရေးပါကလည်း နစ်နာသူကာယကံရှင်က အသရေဖျက်မှုစသည်ဖြင့်တရားစွဲနိုင်သည် ) ။ဒီမိုကရေစီစနစ်သည် တိုင်းသူပြည်သားတွေရော အစိုးရရော ကိုယ့်တာ၀န်ကိုယ်ယူရသောစနစ်ဖြစ်သည် ။ တနည်းပြောရလျှင် ကိုယ်တိုင်ယူစနစ် ( Self Service ) စနစ်ဖြစ်သည် ။ ကိုယ်တိုင်ကျိုးစားမှ ကိုယ်တိုင်အကျိုးရမည့်စနစ်ဖြစ်သည် ။ ထိုစနစ်တွင် နိုင်ငံသားတို့၏ ပညာရေးရေချိန်မြင့်မားဖို့လိုသည် ။ လူတယောက်ချင်းက စာဖတ်သော ၊ ဗဟုသုတအကြားအမြင်များသော ၊ပညာအခြေခံရှိသောသူများဖြစ်ရန်လိုသည် ။ အကောင်းအဆိုးအကြောင်းအကျိုးကိုခွဲခြားတတ်ဖို့လိုသည် ။ ထိုစနစ်အောင်မြင်ရန်မှာ တနိုင်ငံလုံး၏ လူများစုကြီး ဉာဏ်ရည်မြင့်နေဖို့လိုသည် ။ ထို့ကြောင့်ရွေးကောက်ပွဲတိုင်း ၊ရွေးကောက်ပွဲတိုင်းတွင် ဒီမိုကရေစီစော်ခပ်သင်းသင်းကလေးအနံ့ရသော အဖွဲ့အစည်းများကို မဲပေးရွေးချယ်ကြဖို့လိုသည် ။ အာဏာရှင်စော်နံသောအဖွဲ့အစည်းများကိုရှောင်ရှားကြဖို့လိုသည် ။ ရွေးကောက်ပွဲမဲပေးခြင်း၏ ဒုတိယ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ဒီမိုကရေစီစနစ်ရှင်သန်ထွန်းကားဖို့ဖြစ်သင့်သည် ။

    ထိုသို့ဆိုလျှင် စာရေးသူ သင်သည် NLD အစိုးရလုပ်သမျှ ဘာပဲလုပ်လုပ် မျက်စေ့မှတ်ထောက်ခံနေသူလား ၊ ပုတ်သင်ညိုကြီးလိုလို ဘာပဲလုပ်လုပ် ခေါင်းညိတ်နေသူလားဟုမေးနိုင်ပါသည် ။ ထိုသို့မဟုတ်ပါ ။ ကျွန်ုသည် NLD အစိုးရလုပ်သမျှကိုင်သမျှအားလုံးကို ချွင်းချက်မရှိထောက်ခံနေသူတယောက်မဟုတ်ပါ ။ သူတို့လုပ်သမျှကိုင်သမျှထဲမှ သဘောမကျစရာအချက်များစွာလည်း ရှိပါသည် ။တွေ့ပါသည်။မြင်ပါသည် ။ ထောက်လည်းထောက်ပြနေပါသည် ။ ဥပမာအားဖြင့် ပြည်နယ်နှင့်တိုင်း ၀န်ကြီးချုပ် ၁၄ ယောက်ထဲတွင် ခြေမပေါ်သော ၊ ထက်ထက်မြက်မြက်မရှိသော ၀န်ကြီးချုပ်များ ပါနေခြင်းကိုအားမရပါ ။ တာ၀န်ပေးရာတွင် လူကဲခတ်မှားသည်ဟုထင်သည် ။ သို့မဟုတ် သူ့လူကိုယ့်လူ အစွဲဖြင့်ထည့်ကြသည်ဟုမြင်သည် ။ လွှတ်တော်အမတ်လောင်းများရွေးရာတွင်လည်းထိုနည်းနှင်နှင်ပင်ဖြစ်သည် ။ လူတော်တွေပါသလို ၊ ခပ်ညံ့ညံ့ အမတ်တွေလည်းပါလာသည် ။ အာမရစရာ လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်တွေကိုလည်းတွေ့ရသည် ။ ပြည်ထောင်စု၀န်ကြီးအဆင့်ထဲတွင်လည်း မှားမှာကြောက်သဖြင့် ၊ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် မကြိုက်မှာစိုးသဖြင့် ၊ အဆူခံရမှာကြောက်၍ ဘာမှရဲရဲဝံ့ဝံ့မလုပ်ဝံ့ပဲ မလုပ်မရှုပ် မပြုတ်လမ်းစဉ်ဖြင့် ရာထူးကိုဖက်တွယ်နေသော ခပ်ချာချာ၀န်ကြီးများရှိနေတာကိုကျွန်တော်တို့သဘောမကျပါ။ ၀န်ကြီးဆိုလျှင် ဆုံးဖြတ်ချက်ချသူ ( Decision Maker ) ဖြစ်ရပါမည် ။ ဆုံးဖြတ်ချက်ချရပါမည် ။ ဟိုလိုလို သည်လို လို ဘယ်သူ့အမုန်းမှမခံချင်လျှင် ရာထူးမယူပဲ အိမ်မှာ အိပ်နေပါ ။ ၀န်ကြီးရာထူးယူထားပြီးမှာတော့ ရာထူးနှင့်လိုက်ဖက်သောစကား၊ ရာထူးနှင့်လီုက်ဖက်သောအလုပ်များကိုကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် လုပ်ပြကြရပေလိမ့်မည် ။ ပြည်ထောင်စုအဆင့်တွင်လည်းကောင်း၊ တိုင်းနှင့်ပြည်နယ် အဆင့် တွင်လည်းကောင်း သိပ်ပြီးစွမ်းဆောင်ရည်မကောင်းသော၀န်ကြီးများစွာပါလာနေတာကိုလည်း တွေ့ရပေ၏ ။ အစိုးရအဖွဲ့ ဒုတိယသက်တမ်း ဖွဲ့နိုင်ခဲ့လျှင် ထို လူရွေးမှားမှု ထောင်ချောက်ထဲမှရုန်းထွက်နိုင်စေချင်ပါသည် ။ NLD အစိုးရအဖွဲ့ထဲတွင် ဆရာ၀န်အများစုကို နေရာပေးရာထူးပေးခဲ့ရာ ဆရာ၀န်ဆိုတိုင်း နိုင်ငံရေးကိုနားလည်ရဲ့လား ၊ ၀န်ကြီးကောင်း တယောက်ဖြစ်ရဲ့လား ၊ ကိုယ်စားလှယ်ကောင်းတယောက်ဖြစ်ရဲ့လား ဆိုတာ ပြန်လည်ဆန်းစစ်ဝေဖန်သင့်ပေသည် ။သစ်ခုတ်သူများ နေရာတွင် ပန်းပုဆရာများ၀င်လာချေပြီဆိုပြီး တော်လှန်ရေးတွင် မိုးထဲရေထဲမပါခဲ့သူများ ကို အစိုးရအဖွဲ့ထဲ တွင် ရေပေါ်ဆီအချို့ကိုထည့်သွင်းကစားစေခဲ့ရာ လေးနှစ်ကြာသည်အထိခြေစွမ်းမပြနိုင်သည့်နောက် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နှင့် လူရွေးချယ်ရေးဆရာကြီးများအဖွဲ့အနေဖြင့် သဘောပေါက်သင့်ပေပြီ ။ သစ်ခုတ်သူဖြစ်စေ ၊ပန်းပုထုသူဖြစ်စေ တကယ်ခုတ်သူ ၊ တကယ်ထုဆစ်ပုံဖော်တတ်သူကိုရွေးချယ်တာ၀န်ပေးမိဖို့လိုပေလိမ့်မည် ။ ပန်းပုဆရာထံတွင် ဘေးကရပ်ကြည့်ပြီး ရေနွေးအိုးကြိုပေးဖူးကာမျှနှင့် ကျွမ်းကျင်ပန်းပုဆရာကြီးအဖြစ်ခေါ်ယူအသုံးချသလိုဖြစ်နေလျှင်တော့ ပါတီသာမကတိုင်းပြည်ပါနစ်နာရပေမည် ။ ဤသည်ကား NLD အပေါ်တွင်ကျွန်ုပ်၏ အမြင်ပေတည်း ။

   မည်သို့ပင်ရှိစေ ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံသည် ဒီမိုကရေစီမခိုင်မြဲသေးပါ ။ လောလောဆယ်အရပ်သားအစိုးရ ဆိုရာတွင်ပင် ၀န်ကြီးဌာနသုံးခုကိုအရပ်သား လက်အောက် မထားနိုင်သေးပါ ။ တိုင်းနှင့်ပြည်နယ်အစိုးရအဖွဲ့ များတွင်လည်း အရပ်သားအစိုးရစစ်စစ်မဖြစ်သေးပါ ။ ထိုအချိန်တွင် ရွေးကောက်ပွဲတခု ရှိလာ၍မဲပေးသည့်အခါ အထူးသတိထားရွေးချယ်ရပါလိမ့်မည် ။ အာရှင်စနစ် ပြန်ပေါ်မလာရေး၊ ဒီမိုကရေစီစနစ် ခိုင်မာရေး ဆိုသော တို့တာ၀န်အရေး (၂)ပါးကိုသာရှေ့ရှု၍ မဲပေးရွေးချယ်သင့်ပေသည် ။ လူတယောက်ချင်း၏ မပြေလည်မှုများ မကြေနပ်မှု များသည် နိုင်ငံတော်နှင့်ဒီမိုကရေစီစနစ်၏ပြသနာမဟုတ် လူတယောက်ချင်းစီ၏ ပြသနာများသာဖြစ်သည် ။ ကျွန်တော်တို့မဲပေးရွေးချယ်ခဲ့ခြင်းမှာ ပြသနာအားလုံးကို ဥုံဖွဟုပပျောက်သွားအောင်မဲပေးခဲ့ခြင်းမဟုတ် ၊ လူတယောက်ချင်း ကျေးဇူးဆပ်ခံသည့်အနေဖြင့် ကိုယ်ထင်ရာကိုယ်လုပ်ကြခြင်းကိုနိုင်ငံတော်ကလိုက်လျောပေးဖို့မဟုတ် ။မဲပေးမှားလျှင် အာဏာရှင်စနစ်ပြန်ပေါ်လာမည်။ လက်သန်းကိုမင်စွန်းခဲ့ကြခြင်း၏ မြင့်မြတ်သောရည်ရွယ်ချက်မှာ ပေါပေါပဲပဲမဟုတ် ။ လေးနက်သော ရည်ရွယ်ချက်နှစ်ရပ်ရှိသည်ဆိုခြင်းကို လက်သန်းဖြတ်ချင်သည့်ပြည်သူလူထုသည် နားလည်ကြလော့ ။

သရ၀ဏ်(ပြည်)

ZN.H 🇦🇺
.
ပြန်လည်မျှဝေပေးပါတယ်
လေးစားလျှက်
Mar

tin Swe
17-01-2020

RFA ကတင်ဆက်တဲ့ ဒီမိုကရေစီကြမ်းနဲ့ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်

နားထာင်သင့်တယ်။

စကားထဲအဓိပ္ပါယ်များ

#စကားထဲကအဓိပ္ပါယ်များ

-------------------------------------------------------

နိုင်ငံတကာမှာလည်း နှစ်သစ်ကူးပြီဆိုရင် နိုင်ငံ့ခေါင်းဆောင်တွေက ပြည်သူကိုမိန့်ခွန်းပြောလေ့ရှိကြပါတယ်..

ဒါပေမဲ့ ဘယ်စစ်ဦးစီးချုပ်ကမှ နိုင်ငံ့ခေါင်းဆောင်တွေလို ပြည်သူကိုတကူးတကမိန့်ခွန်းပြောတာမျိုးလုပ်ကြတာမတွေ့ရဘူး...

ဘယ်လုပ်လို့ရမလဲ သူတို့ဟာဝန်ထမ်းအဖွဲ့အစည်းတစ်ခုရဲ့ အကြီးအကဲသာဖြစ်ပြီး နိုင်ငံ့အကြီးအကဲမှမဟုတ်တာကိုး..

ဗိုလ်ချုပ်မှူးကြီးမင်းအောင်လှိုင်ကတော့ နှစ်သစ်ကူးနေ့တွေမှာပဲဖြစ်စေ သာမာန်တွေ့ဆုံပွဲတွေမှာပဲဖြစ်စေ နိုင်ငံ့တော်အကြီးအကဲတစ်ယောက်လို သြဝါဒပေးနေတာကိုတွေ့ရတယ်..

ရုတ်ချည်းဆုတ်ခွာလိုက်ရင် ပြဿနာတွေရှိနိုင်တာကြောင့် ယနေ့အချိန်မှာ တပ်မတော်ကနိုင်ငံရေးမှာပါဝင်နေတဲ့အနေအထားကို မကြိုက်သော်လည်း လက်ခံနိုင်ပါသေးတယ်..

တပ်မတော်ခေါင်းဆောင်တွေကလည်း မလွှဲမရှောင်သာလို့ပါဝင်ခဲ့ရတာပါဆိုပြီး အမြဲပြောလေ့ရှိကြပါတယ်..

မလွှဲမရှောင်သာဆိုတဲ့စကားစု/အဓိပ္ပယ်ရဲ့အနောက်မှာ သိုသိုသိပ်သိပ်ဆိုတဲ့အရာက ကပ်ပါနေမှ အရှေ့နဲ့အနောက်/ စကားနဲ့လုပ်ရပ် အကျိုးအကြောင်း သစ္စာ မှန်နေမှာပါ..

ဘယ်အရာကိုမဆို ကိုယ့်စိတ်ဆန္ဒမပါဘဲ  မလွှဲမရှောင်သာလို့လုပ်ရရင် (သို့မဟုတ်) လုပ်ပြီးပြီဆိုရင် တိုးတိုးတိတ်တိတ် တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်ပဲ နေကြတာကလူ့သဘောသဘာဝပါ..

ဂုဏ်ယူနေတဲ့အနေအထား သာယာနေတဲ့အနေအထားနဲ့ လူတကာကိုလိုက်ပြ/ စည်းရုံးနေရင်တော့ သူလုပ်ခဲ့တာဟာ မလွှဲမရှောင်သာလို့မဟုတ်ဘဲ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့တမင်လုပ်ခဲ့ကြောင်း ၊ လက်ရှိအနေအထားကို သာယာနေကြောင်းပေါ်လွင်နေပါလိမ့်မယ် ။

-----------------------

ပိုဆိုးတာက တပ်မတော်နဲ့လက်တွဲပါဆိုတဲ့စကား..

နိုင်ငံတစ်ခုဆိုတာ အိမ်တစ်လုံးလိုပါပဲ..

ပြည်သူဆိုတာကမိခင်..

အစိုးရဆိုတာက မိခင်ရွေးချယ်လိုက်တဲ့ခင်ပွန်း..

တပ်မတော်ဆိုတာက မိခင်ပြည်သူနဲ့ ဖခင်အစိုးရတို့ရဲ့ သားသမီးပါပဲ..

မိခင်ဖြစ်သူပြည်သူက အိမ်ကိုဦးစီးမဲ့ဖခင်ဖြစ်သူအစိုးရကိုရွေးချယ်တယ်..

ဖခင်ဖြစ်သူအစိုးရကအိမ်ကိုအေးချမ်းသာယာဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်အောင်စီမံတယ်..

သားဖြစ်တဲ့တပ်မတော်က မိခင်၊ဖခင်နဲ့အိမ်ကိုတစ်ဖက်တစ်လမ်းက စောင့်ရှောက်အလုပ်အကျွေးပြုတယ်..

ဘယ်နိုင်ငံ ဘယ်အိမ်မဆိုဒီအတိုင်းပါပဲ..

ဒါဟာသဘာဝတရားပဲ..

သားဖြစ်သူကအဖေနေရာ အိမ်ထောင်ဦးစီးနေရာဝင်ယူပြီးသူ့ကိုယ်သူမိဘလိုသက်မှက်နေရင်တော့ အဲ့ဒီအိမ်က အကုန်ဒုက္ခရောက်ပြီး ငါးပါးမှောက်တော့တာပဲ...

ပြည်သူတွေကိုတပ်မတော်နဲ့လက်တွဲပါဆိုတဲ့စကားက မိသားစုစကားမဟုတ်ပဲ သူစိမ်းတစ်ယောက်ကပြောတဲ့ပုံစံမျိုးပါပဲ..

ဘယ်အိမ်ဘယ်မိသားစုမှာမဆ်ို ဘယ်သားသမီးကမှ မိဘကို လက်တွဲပါဆိုတဲ့စကားမပြောကြပါဘူး..

စောင့်ရှောက်ပါ့မယ်လို့ပဲပြောကြတာပါ..

လက်တွဲပါဆိုတဲ့စကားက မိသားစုဝင်အချင်းချင်းပြောလေ့ရှိတဲ့စကားမဟုတ်ဘဲ သူစိမ်းတစ်ယောက်ကပြောတဲ့ စကားပါပဲ..

သားသမီးကမိဘကိုပြောလေ့ရှိတဲ့စကားမျိုးလည်းမဟုတ်ပါဘူး..

ဒါကြောင့်မို့မြင်တွေ့နေရတာတွေဟာ..

၁။ မလွှဲမရှောင်သာလို့တာဝန်ယူရတာမျိုးမဟုတ်ပဲ နိင်ငံရေးမှာတာဝန်ယူထားတာကို ကိုယ့်နေရာတစ်ခုလို သာယာနေတဲ့ပုံစံမျိုး ဖြစ်နေပါတယ်..

၂။ ပြည်သူကိုမိခင် အစိုးရကိုဖခင်အဖြစ်သက်မှက်ပြီး သားသမီးတစ်ယောက်လိုခံယူစိတ်ထားနေတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ သားဖြစ်သူကသူ့ကိုယ်သူမိဘအဖြစ်သက်မှက်ပြီး မိဘနှစ်ပါးကိုသူ့သားသမီးလိုသဘောထားနေတဲ့ပုံစံဖြစ်နေပါတယ်..

၃။ မိသားစုတွေကြားမှာပြောလေ့မရှိကြတဲ့ "လက်တွဲပါဆိုတဲ့"စကားအသုံးအနှုန်းက ပြည်သူကိုမိဘလိုသဘောမထားပဲ သူစိမ်းတစ်ယောက်လိုပဲသဘောထားနေသလိုမြင်မိပါတယ်..

ကာကွယ်ရေးဦးစီးချုပ်တစ်ယောက်ရဲ့ ခံယူချက် ၊ပြောစကားနဲ့ အပြုအမူတွေဟာ တပ်မတော်တစ်ရပ်လုံးအပေါ်မှာ အကောင်း/အဆိုးသက်ရောက်သွားစေတာကြောင့် မဖြစ်သင့်ဘူးလို့မြင်မိတဲ့အရာများကို မြန်မာ့တပ်မတော်တစ်ရပ်လုံးအတွက်ထောက်ပြခြင်းပါပဲ..

မလွှဲမရှောင်သာလို့ စေတနာနဲ့တာဝန်ယူထားရတာမျိုးပဲဖြစ်စေချင်ပါတယ်..

မလွှဲမရှောင်သာလို့စေတနာနဲ့တာဝန်ယူထားမျိုးမဟုတ်တော့ပဲ ဒီနေရာကိုသာယာနေတာမျိုး ၊

မိဘဖြစ်သူကိုသားသမီးလိုသဘောထားပြီးသားသမီးဖြစ်သူက အိမ်ဦးခန်းမှာထိုင်ပြီး မိဘလုပ်နေတာမျိုးဆိုရင်တော့ ဒီအိမ်က

1. ငရဲဒုက္ခမျိုးစုံနဲ့ အမြဲငါးပါးမှောက်နေရတဲ့အိမ်ပဲ အမြဲဖြစ်နေရပါလိမ့်ဦးမယ်..

N Kham Aung

ZN.H 🇦🇺ပဲ အမြဲဖြစ်နေရပါလိမ့်ဦးမယ်..

N Kham Aung

ZN.H 🇦🇺

•